Dit album is een heruitgave van het debuut album uit 1982 van zangeres Roseanna Vitro (Hot Springs, Arkansas, 1951). Weliswaar haar debuut, ze klinkt hier als een volwassen jazz zangeres en zij had dan ook inmiddels een stevige reputatie opgebouwd. Dat blijkt ook uit de muzikanten die haar hier begeleiden, allemaal grote namen, Kenny Barron (piano), Buster Williams (contrabas) en Ben Riley (drums), op drie nummers is ook “The Wild Man from Texas” Arnett Cobb (tenorsax) te horen en op één nummer Bliss Rodriguez (piano) en Scott Hardy(gitaar), Duduka Da Fonseca (percussie) is tweemaal te horen, nog een grote naam is Fred Hersch die zorgde voor de arrangementen.

Haar professionele carrière begon in Houston, alwaar ze onder de hoede stond van voornoemde Arnett Cobb en zanger/leraar Ray Sullenger. Zij kreeg een vaste aanstelling in de Green Room club van waaruit wekelijks een radio uitzending werd uitgezonden, ze zong met grote namen als Oscar Peterson, Tommy Flanagan, Bill Evans en talloze andere grootheden. Haar verhuizing naar New York in 1980 waar ze werkte met Lionel Hampton, maakte het haar mogelijk onderdeel te worden van de levendige jazz scene van de stad. Artistieke erkenning volgde in de jaren ’90 met albums als “Softly”(1993) met Fred Hersch en George Coleman, “Passion Dance”(1994) met Kenny Werner, Gary Bart, Christian McBride en Elvin Jones. In 2000 nam ze “Conviction” op, een album gewijd aan pianist Bill Evans, in 2011 won ze een Grammy nominatie met haar album “The Music of Randy Newman”. Zij besloot om “Listen Here” opnieuw uit te brengen omdat de tijd er rijp voor was, zij en haar echtgenoot, geluidstechnicus Paul Wickliffe, zijn inmiddels grootouders en dat veranderde haar zienswijze, veel van haar oudere materiaal is nooit digitaal uitgekomen, dus niet meer leverbaar en die hebben toch de tijd doorstaan en deze wil zij doorgeven aan een nieuwe generatie en ik denk dat we haar daar dankbaar voor moeten zijn.

Ik ben nogal huiverig als er weer eens nieuwe vocale talenten onder de noemer jazz worden geschaard, de jazztijdschriften staan ermee vol, namen als Norah Jones, John Legend, Gregory Porter, Jamie Cullum, Melody Gardot, allemaal niks mis mee maar het is geen jazzmuziek die ze brengen. Daarom is het heerlijk om weer eens een echte jazzzangeres te horen, haar dictie, ritmegevoel, techniek, alles is dik in orde, voeg daarbij haar geweldige heldere stemgeluid en de professionele begeleiders, dan, ik herhaal het, is het een prima idee van Roseanna om haar debuut opnieuw uit te brengen. “No more blues” (Chega de Saudade) van Antonio Carlos Jobim is het openingsnummer, deze klassieke Bossa Nova krijgt een superieure uitvoering van Roseanna met een fraaie scat vocal. In “Centerpiece” van Harry “Sweets” Edison en tekst van Jon Hendricks horen we voor het eerst de sax van Arnett Cobb, een van mijn tenorhelden, hier kan verder dus niks meer mis. Het mooie “Love you madly” (Duke Ellington) krijgt een swingende versie met een ingeleefde en overtuigende vocale bijdrage van Roseanna en fraai weerwerk van Kenny Barron en Arnett Cobb. Zo passeren een hele rits klassiekers de revue waaronder de wonderschone ballad “Listen Here” van David Frishberg, het titelnummer wordt heel overtuigend door Roseanna voor het voetlicht gebracht. Het welbekende “Easy Street” van Alan Rankin Jones uit 1940 behoort tot een van mijn favorieten op dit album. Maar absoluut hoogtepunt is het bekende “Black Coffee” van Sonny Burke en Francis Webster, deze blues klassieker, bekend van vooral Sarah Vaughan, wordt uiterst ingeleefd neergezet door Roseanna waarmee ze bewijst ook met de blues over weg te komen. Een welkome heruitgave en een dikke aanrader.

Jan van Leersum.